اختصاصی شبکه علمی ثریا- مین روب رباتیک جدید نیروی دریایی، آماده پیدا کردن مواد منفجره در دریاست. در ۲۲ ماه ژوئیه، نیروی دریایی ایالات متحده اعلام کرد که برای اولین بار یک کشتی روباتیک بدون سرنشین و محموله برای مین یابی آماده است. سیستم جابجایی و نفوذ بدون سرنشین (UISS) ابزاری برای از بین بردن مین های دریایی و مواد منفجره شناوری است که برای غرق کردن کشتی ها طراحی شده اند. با استفاده از این روباتها نیروی دریایی میتواند جان ملوانان را حفظ و گذرگاههای اقیانوسی را برای کشتیهای نظامی و تجاری ایمن کند. همانطور که مشخص است از (UISS) می توان یک کشتی کنترلی اختصاصی، مانند کشتی رزمی ساحلی نیروی دریایی ساخت که یک اصطلاح فراگیر برای همه کشتی های موجود در این رده است که میتوانند از ویژگی های خاصی بهره ببرند.
احتمالاً برخی از کشتیهای رزمی ساحلی با وجود تلاش نیروی های دریایی برای از کار انداختن آنها هنوز در خدمت نگه داشته می شوند. ( UISS ) دارای قابلیت مین روبی است و به طور خاص برای کار با کشتی های رزمی ساحلی طراحی شده است. اعلام این مسئله که کشتی ها می توانند نقش مین روب را ایفا کنند، می تواند باعث شود تا کشتی هادر خدمت نگه داشته شوند. صرف نظر از اینکه نیروی دریایی سیستم های رزمی ساحلی خود را حفظ می کند یا خیر( UISS )به اندازه کافی سازگار هست که بتواند صرف نظر از توانایی های نیروی دریایی خارج از محدوده ی شناورها عمل کند و مین روبی را به خوبی انجام دهد. (UISS) سیستمی است که یک کشتی بدون خدمه، مجموعهای از حسگرها، تجهیزات ارتباطی و کنترلی و یک ابزار تشخیص و انفجار مین را در اختیار دارد. (UISS)مینروبی صوتی و مغناطیسی را همراه با ماشین سطحی نیمه خودران همراه با موتور دیزلی وبدنه آلومینیومی جهت شکار مین ها ارائه میکند.
اولین مینهای دریایی برای برخورد مستقیم با کشتی طراحی شده بودند اما طیفی از محرکها برای اطمینان از اینکه مینها کشتیهای اقیانوس پیمای بزرگ را تهدید نکنند بوجود آمدند.این کار یافتن و خنثی کردن مین ها را برای مینروها دشوار کرد. در نوامبر ۲۰۲۰ (UISS) آزمایشهای کشف و انفجار در برابر مینهای شبیهسازی شده را اجرا کرد. در ژانویه ۲۰۲۰ این سیستم تحت آزمایش "شوک زیر آب" قرار گرفت، جایی که نیروی دریایی این سیستم را آزمایش کرد که چقدر در برابر انفجارهای مکرر مقاومت می کند.
مینهای دریایی میتوانند خطری در جنگ های در آینده باشند و نیروهای دریایی را درگیر کنند. آنها همچنین یک مشکل بزرگ در زیر آب های دریای سیاه هستند، جایی که مین های دریایی مدت هاست که به آب های رومانی، بلغارستان و ترکیه سرازیر شده اند. این مینها که احتمالا توسط روسیه و اوکراین مستقر شدهاند مزیت تاکتیکی را ارائه میکنند که عبور امن به داخل و خارج بنادر را مسدود میکنند و از یک خطر ثابت در یک جنگ به یک خطر محیطی تبدیل میشوند، خطری که میتواند تمام کشتیهای دریایی در نزدیکی آن آب ها را تهدید کند.
خنثی کردن مین ها می تواند توسط تیم های غواصی ماهر انجام شود اما خطرات این کار زیاد و شرایط سخت است. استفاده از روباتها به برای خنثی کردن مینها یا انفجار آنها در صورت لزوم میتواند بسیار بهتر باشد و جان افراد کمتری را در این فرآیند به خطر بیندازد. به همین دلیل است که نیروهایی مانند نیروی دریایی سلطنتی انگلیس روی مینروبی خودکار به عنوان راهی برای محافظت از کشتیها و خطوط کشتیرانی خود بدون تلفات جانی سرمایهگذاری کردهاند. وارد کردن مین روب به نیروی دریایی از طریق قایق های خودمختار نیز یکی از راه هایی است که می تواند بر چگونگی کارکرد یک ناوگان انسانی رباتیک ترکیبی در آینده تاکید کند. این ناوگان انسانی رباتیک اولین پلت فرم سطحی بدون سرنشین است که نقطه عطف مهمی در تکامل ناوگان هیبریدی از سیستمهای سرنشین دار و بدون سرنشین است.