اختصاصی شبکه علمی ثریا- کاهش آلودگی صوتی و تقویت ایمنی راه آهن با این تکنولوژی ممکن شد. با افزایش تعداد مسافران و مسیر راه آهن پرسرعت، کاهش آلودگی صوتی و مدیریت پیچیده آن مهم به نظر می رسد. استفاده از حمل‌ونقل ریلی سریع‌السیر بسیار افزایش یافته است زیرا باعث کاهش ترافیک جاده‌ای و آلودگی هوا شده است. خودروها مقصر اصلی آلودگی هوا هستند و ۱۴.۵ درصد از کل انتشار کربن در هوای اروپا متعلق به آنها است. حدود نیمی از پروازها در اروپا سفرهایی با مسافت کوتاه و کمتر از ۱۵۰۰ کیلومتر هستند اما میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای بسیار بیشتری نسبت به سفرهای مشابه با راه آهن دارند.
سیاست قرارداد سبز در اروپا شامل برنامه هایی برای دوبرابر کردن راه آهن سریع السیر تا سال ۲۰۳۰ و سه برابر شدن آن تا سال ۲۰۵۰ است. در حال حاضر ۷۵ درصد بار از طریق جاده ها جابجا می شود اما طبق برنامه ریزی انجام شده جابجایی کالا توسط حمل ونقل ریلی تا سال ۲۰۵۰ دو برابر خواهد شد. رقابتی کردن قطارها با سفرهای جاده ای و هوایی به معنای اصلاح بازار و بهبود تجربه مسافران و همچنین ارتقاء زیرساخت ها است. اولویت‌بندی حمل‌ونقل ریلی پایدار مزایای قابل‌توجهی را به همراه دارد اما متأسفانه خطرات کمتر شناخته شده ای هم برای خود وهم برای مسافران دارد.
فرکانس پایین:
یکی از خطرات کمتر شناخته شده حمل و نقل ریلی نوعی آلودگی صوتی است که هیچ کس نمی تواند بشنود. ارتعاشات غیرقابل شنیدن با فرکانس پایین از ریل راه آهن در حین عبور قطار خارج می شود. این ارتعاشات علاوه بر تأثیر بر یکپارچگی ساختاری زیرساخت های مجاور می تواند تأثیرات مضری بر سلامت افراد داشته باشد و باعث سردرد، خستگی و حتی تحریک پذیری در آنها شود. در حال حاضر می‌توان با قرار دادن پدهای لاستیکی زیر مسیر ریل ها میزان لرزش را کاهش داد. این سیستم برای ریل های جدید ودر حال احداث خوب است زیرا می‌توانند آنها را در حین ساخت و ساز در جای خود قرار دهند، اما برای مسیر های ریلی قدیمی استفاده از این لنت های لاستیکی بسیار گران هستند زیرا برای نصب آنها باید ریل ها را بردارند.
پروژه BioMetaRail در حال تحقیق و توسعه فناوری های ویژه ای است که می‌توانند در کنار مسیر برای جذب ارتعاشات مستقر شوند. دیوارهای مانع برای عملکرد بهتر در کاهش نویز به جای خواص مواد، به شکل خود متکی هستند. این مواد کامپوزیت مصنوعی که به عنوان متا مواد شناخته می شوند دارای خواصی در طراحی هستند که در طبیعت یافت نمی شوند. ساختارهای داخلی آنها طوری طراحی شده که با امواج صوتی فرکانس پایین قطاری که در حال عبور هست تعامل داشته باشند تا آنها را به دام انداخته و در برابر صدا عایق بندی کنند. اصولاً ایده این است که از اشکالی از مواد استفاده شود که دارای اثرات شدید در تعادل فرکانس‌ها در بخش ریل راه‌آهن هستند. در این زمینه فرکانس ارتعاشات معمولاً بین ۳۰ تا ۶۰ هرتز است. نتیجه طراحی یک سازه بتنی دو در سه متری است که شبیه یک پنجره بزرگ است. این طراحی برای فرکانس های بسیار پایین کار می کند و برای قطارهای راه آهن عالی است. در این طرح پنجره ها را می توان به اندازه های کوچکتر تقسیم کرد تا طیف وسیع تری از فرکانس ها را به دام بیندازند.
طراحی متمایز:
اگر پنل ها شکل و طرح متمایز خود را نداشتند و به سادگی صفحات بتنی بودند، نمی توانستند ارتعاشات زمینی قطار را متوقف کنند. برای نصب آنها نیازی به برداشتن ریل راه‌آهن نیست زیرا این پنل‌ها را می‌توان مانند حصار در کنار مسیر در زمین قرار داد تا ساختمان‌ها در برابر صدا ونویز آن محافظت کند. پروژه BioMetaRail شاخه‌ای از پروژه BOHEME است که انواع مختلفی از فرامواد مکانیکی از تار عنکبوت گرفته تا حلقه های پوسته ای را با الهام از اصول موجود در طبیعت بررسی کرده توسعه داده ومورد استفاده قرار می دهد. BOHEME سیستم‌های طبیعی را مشخص می‌کند و کاربردهای احتمالی آنها را مطالعه می‌کند. هدف این است که نتایج بهتر را بگیرند و سعی کنند بهترین موانع ریلی را با توجه به بازار و هزینه نصب تولید کنند.
در نهایت، این پنل‌ها زمین را در امتداد مسیر در مناطق مسکونی می‌پوشانند و به شبکه‌های ریلی اجازه می‌دهند تا تردد قطارهای خود را بدون تأثیر نامطلوب بر مردم و ساختمان‌های اطراف به میزان قابل توجهی افزایش دهند. در سال ۲۰۲۱ پیشنهاد شد تا محدودیت‌های سرعت قطارهای شبکه حمل‌ونقل ترانس‌اروپایی به ۱۶۰ کیلومتر در ساعت یا بیشتر تا سال ۲۰۴۰ افزایش یابد. افزایش ترافیک ریلی این امر را نیز ضروری می‌سازد که اپراتورهای شبکه بتوانند بر تمام مسیر ریلی خود نظارت کامل داشته باشند. مانیتورینگ صوتی می تواند به دستیابی به این اهداف کمک کند. فناوری‌های ریلی نسل بعدی یک دستگاه شنود غیرفعال توسعه داده دارند که می‌تواند به اپراتورهای راه‌آهن هشدار اولیه درباره موانع موجود در مسیر را ارائه دهد. حتی می تواند پیش بینی کند که به احتمال زیاد انسداد چیست و کجا ممکن است وجود داشته باشد. این سیستم شامل حسگرهایی است که لرزش‌های مسیر را دریافت می‌کنند و دارای نرم‌افزاری است که مشخص می‌کند صدا از کجا منشأ می‌گیرد و چه چیزی می‌تواند باعث آن باشد.
میکروفون :
ارتعاشات آکوستیکی که در مسیر توسط حسگرها دریافت می شوند، اثر منحصر به فرد خود را دارند. به عنوان مثال، صدای افتادن شاخه درخت در مسیر با صدای رانش گل متفاوت است. شرکت Aaroe یک فایل کامل از این صداها در راه آهن ایجاد کرده است. او این فناوری را با زمانی که زیردریایی‌ها از سونار برای شناسایی کشتی‌های سطحی با برداشتن علامت صوتی آن استفاده می‌کنند مقایسه می‌کند. امروزه این فناوری به گونه ای تکامل یافته است که شما نه تنها می توانید تشخیص دهید که یک کشتی در حال عبور است، بلکه می توانید نوع موتور، کلاس خود کشتی، سرعت و جهت آن را نیز تشخیص دهید.
همین اصول در مورد آکوستیک ریل نیز صدق می کند. هر حادثه یک ویژگی منحصر به فرد دارد که شناسایی شده ودر فایل قرار داده شده پس می‌توان آن را به کنترل کننده قطار، اپراتور یا حتی خود راننده گزارش داد. این میکرو فون هاسنسورهای نسبتا کوچکی به اندازه یک گوشی هوشمند دارند و شامل چهار حسگر می باشند یکی در مسیر هر ریل و سپس دو سنسور دیگر در فاصله ۱۰ متری مسیر. از آنجایی که صدا از ریل های جامد بسیار بهتر از هوا عبور می کند یک بسته حسگر می تواند ارتعاشات صوتی را در پنج کیلومتر از هر جهت تشخیص دهد. این فناوری در حال حاضر توسط شبکه‌های ریلی ملی در بریتانیا، آلمان و اسپانیا در حال آزمایش است و به‌زودی در سه کشور دیگر نیز مستقر خواهد شد. اتحادیه اروپا متعهد به رشد حمل‌ونقل ریلی خود به عنوان بخشی از موافقت نامه سبز اروپایی است که هدف آن تبدیل اروپا به اولین قاره بدون کربن تا سال ۲۰۵۰ است.