به گزارش ثریا - کتاب «فلسفه سیاسی» نوشته جین همپتن به‌تازگی با ترجمه خشایار دیهیمی توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شده است. این‌کتاب که در قالب یکی از عناوین مجموعه «کتابخانه فلسفه سیاسی» نشر نو منتشر شده، سال ۱۳۸۰ توسط انتشارات طرح نو منتشر شده بود و حالا با تعویض ناشر، دوباره به چاپ رسیده است.
«فلسفه سیاسی» اثر جین همپتن یکی از فیلسوفان سیاسی معاصر است که به‌شکلی ناگهانی دوم آوریل ۱۹۹۶ در پاریس درگذشت. او جز این‌کتاب، آثار و مقالات زیاد دیگری در حوزه فلسفه سیاسی به‌ویژه در زمینه قرارداد اجتماعی و رضایت دارد. نسخه‌ای که ترجمه فارسی از آن صورت گرفته، سال ۱۹۹۷ توسط انتشارات وست‌ویو در آمریکا منتشر شده است.
همپتن این‌کتاب را با این‌نیت نوشته که خواننده را به‌شکل جدی درگیر بحث کند و جایی برای تفکر خواننده برای خودش و مشارکتش در بحث باقی بگذارد. او خود در مقدمه می‌گوید قصد و نیتش صرفا این نیست که به خواننده بگوید حرفه‌ای‌های فلسفه چگونه به مسائل فلسفه سیاسی فکر کرده‌اند. بلکه می‌خواهد خواننده را مجاب کند این‌مسائل، مسائل آن‌ها یعنی مخاطبان هم هست.
مولف «فلسفه سیاسی» می‌گوید کتابش شامل پژوهشی در تاریخ نظریه‌پردازی سیاسی هم هست. «ما نظریه‌پردازان سیاسی معاصر فقط زمان کوتاهی بر صحنه بوده‌ایم، و بخش اعظم نظریه‌پردازی‌های سیاسی مهم و پرنفوذ پیش از قرن بیستم انجام گرفته است.» همپتن می‌گوید نظریه‌های سیاسی یونان باستان، قرون وسطا، اوایل دوران مدرن و قرن نوزدهم را هم در کتاب خود عرضه کرده؛ آن‌هم نه صرفا به این‌دلیل که این‌نظریه‌ها در جای خود جالب و مهم‌اند. بلکه همچنین به این‌دلیل که مولد بسیاری از اندیشه‌هایی بوده‌اند که فیلسوفان معاصر در نظریه‌هایشان به کار می‌گیرند؛ مثل حقوق، رضایت، قرارداد اجتماعی، فایده، کمال‌خواهی و برابری.
کتاب پیش‌رو ۲ بخش اصلی دارد که هرکدام ۳ فصل را در خود جا داده‌اند. بخش اول «ماهیت فرمانروایی سیاسی» است که این‌سه‌فصل را شامل می‌شود: «مساله فرمانروایی سیاسی»، «نظریه‌های مدرن قرارداد اجتماعی» و «رضایت و دموکراسی».
بخش دوم هم «حدود فرمانروایی سیاسی عادلانه» است که این‌سه‌فصل را در خود جا داده است: «عدالت توزیعی»، «لیبرالیسم، باهمادگرایی و نظریه پست‌لیبرالی» و «شهروندی، ناسیونالیسم و فرهنگ».
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
یک‌سوال عملی پیش روی ما مانده است: چرا نظام سیاسی می‌تواند کار کند اگر که مردمی که تحت حاکمیت دولتی هستند نهایتا همان کسانی هستند که به آن قدرت می‌دهند و روایی می‌بخشند؟ همان‌گونه که در فصل ۲ بحثش را کردیم، اگر مردم به این دلیل نیاز به دولت دارند که در حالت نزاع با دیگران به‌سمت بی‌عدالتی، حریص‌بودن، خشونت ورزیدن، و طرف خود را گرفتن سوق پیدا می‌کنند، پس چگونه دولتی می‌تواند دوام آورد اگر که کسانی که از طریق توافق دولتی را خلق و حفظ می‌کنند که بر آنان حکم می‌راند همین مردم هستند؟ در فصل قبل، من این‌مساله را پارادوکس تحت حاکمیت بودن نامیدم. این پارادوکس در هر تحلیلی از دولت که نوعی رابطه کارگزاری میان حاکم و مردم را پیش می‌نهد رخ می‌نماید، و چنین رابطه‌ای دقیقا در بطن الگوی توافقی جای دارد، حتی اگر این الگو دیگر این اندیشه را در خود نداشته باشد که مردم قدرت را به حاکم امانت می‌دهند. پس آیا ما می‌توانیم این حال و هوای پارادوکسی را بزداییم؟
این‌کتاب با ۵۱۰ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۲۲۰ هزار تومان منتشر شده است.
منبع : نشر نو