شبکه علمی ثریا: این روزها، به هر چیزی که دارای یک پردازنده یا یک سنسور باشد و بتواند به یک شبکه متصل شود، «هوشمند» می‌گوییم. حالا از این واژه برای شهرها هم استفاده می‌شود. اما هوشمند بودن یک شهر چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ اولین چیزی که در ذهن تداعی می‌شود این است که چنین شهری دارای زیرساخت‌های اطلاعاتی و ارتباطی است که می‌تواند با دستگاه‌های هوشمند وارد تعامل شود تا کیفیت و بازدهی زندگی شهروندان را بهبود بخشد.
این دستگاه‌های هوشمند می‌توانند گوشی، اتومبیل، ترموستات و کنتورهای آب باشند. چنانچه اطلاعات این دستگاه‌ها قابلیت اتصال به زیرساخت‌ها را داشته باشند مواردی مثل ترافیک، سیستم پارکینگ، شبکه برق و سیستم صدور قبض‌ها مستقیما به صورت اطلاعات گزارش می‌شوند.
به هیچ عنوان فکر نکنید که فقط کشورهای جهان اول پتانسیل داشتن شهرهای هوشمند را دارند. برای مثال وضعیت ذخیره آب ساکنان شهر هوبلی که یکی از شهرهای در حال رشد هند است، غیر قابل پیش‌بینی است. از این رو در مواقعی آب تمیز فراهم است، سرویسی به نام نکست‌دراپ با فرستادن پیامک به شهروندان اطلاع رسانی می‌کند که میزان آب مورد نیاز خود را ذخیره کنند. در سراسر دنیا، رشد شهرها به میزان دسترسی آن‌ها به منابع طبیعی و سهولت حمل و نقل وابسته است.
در جهان اطلاعات‌محور امروز، بروزرسانی و اعمال نفوذ در زیرساخت‌های اطلاعاتی و ارتباطات امری حیاتی محسوب می‌شود چرا که مسائلی مثل حفاظت از انرژی، ترافیک، ایمنی و بهبود کیفیت زندگی به این حوزه وابسته هستند.
حمل و نقل و ترافیک
به گزارش فرادید، سازمان حمل و نقل ایالات متحده، با مشارکت پل آلن (از بنیان‌گذاران شرکت مایکروسافت) پشتیبانی مالی در زمینه هوشمند سازی بعضی شهرها را به عهده گرفته است. از آنجا که یک طرف ماجرا، سازمان حمل و نقل است پس در رویکرد هوشمندسازی شهر، وضعیت ترافیک و حمل و نقل لحاظ خواهد شد. اتومبیل‌ها، شهرهای آمریکا را به شدت تحت تاثیر قرار داده‌اند. از این رو جاده‌ها و اتومبیل‌ها جزء اولویت‌های برنامه‌ریزی در مراکز شهری، مناطق صنعتی، حومه و مناطق خارج از شهر به حساب می‌آیند.
از این رو ظهور اتومبیل‌های هوشمند برنامه‌ریزی شهرها را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد. با این حال، توانایی ایجاد ارتباط بین اتومبیل‌ها و زیرساخت‌های هوشمند، فرصت‌هایی ایجاد خواهد کرد تا تغییر و تحولات علاوه بر حمل و نقل، به موارد دیگر نیز نفوذ کند. در حال حاضر، انرژی الکتریکی از طریق شبکه برق به نقاط مورد نظر فرستاده می‌شود.
صرفه‌جویی در انرژی
در اینجا این مسئله مطرح می‌شود که چطور می‌توان بر این انرژی برای مصارف خانگی، اداری و صنعتی، نظارت و کنترل بهتری داشت. در ساختمان‌های جدید، سنسورهایی قرار می‌گیرد که بتواند روشنایی و وضعیت تهویه مطبوع ساختمان را مدیریت کند. در این میان شرکت‌های زیادی هستند که برای برپایی چنین تاسیساتی اعلام آمادگی کرده‌اند. دو کمپانی زیمنس و جی‌ای صدرنشین لیست این شرکت‌ها هستند.
در محیط‌هایی که ترموستات‌های هوشمند نست به کار رفته است، هزینه‌های مربوط به مصرف انرژی کاهش پیدا کرده است. این ترموستات‌ها دمای ساختمان را طوری تنظیم می‌کنند که در ساعات اوج مصرف، استفاده از انرژی به حداقل برسد. شرکت‌هایی مانند ویرپول، سامسونگ و ال جی هم لوازم خانگی هوشمندی مثل ماشین لباسشویی، یخچال و فریزر تولید کرده‌اند.
امنیت در الویت
علاوه بر حل مشکلات ترافیک و مصرف انرژی، ار فناوری‌های پیشرفته و هوشمند می‌توان برای بالاتر بردن سطح کیفیت امنیت، تمیزی و بهتر شدن شهر بهره برد. برای مثال در شهر بوستون ایالت ماساچوست، شهروندان می‌توانند با استفاده از اپلیکیشن Citizens Connect مشکلات غیراضطراری مانند سطل‌های زباله و چاه‌های آب را به وسیله ارسال عکس گزارش دهند. بعد از تعمیرات هم عکس محل مورد نظر به شهروندانی که مشکل را گزارش داده‌اند ارسال خواهد شد.
اپلیکیشن دیگری به نام Paytix وجود دارد که افراد می‌توانند به وسیله آن هزینه پارکینگ را پرداخت کنند. در آینده نزدیک هم قرار است اپلیکشنی به نام Bums app ایجاد شود تا در حین رانندگی کاربران در خیابان‌های شهر، ناهمواری‌های آسفالت را گزارش دهند تا برای تعمیر آن اقدام شود.
تاریخ ثابت کرده است که تکنولوژی همیشه مشکلات بشر را حل کرده و به پیشرفت او کمک کرده است. «ادوارد گلاسر»، اقتصاددان دانشگاه هاروارد در کتاب «پیروزی شهر» نوشته است: شهرها بزرگ‌ترین دستاورد انسان‌ها هستند. چرا که افراد و ایده‌ها را به هم نزدیک‌تر می‌کنند و بستری برای تبادل فکر، فرهنگ و مهارت محسوب می‌شوند. هر چند که مانند تمام اختراعات بشری، مشکلی حل می‌شود و مشکل جدیدی به وجود می‌آید. با این حال، به کمک فناوری اطلاعات می‌توان شهرها را به شکل دیگری برای دنیای فردا توسعه داد.