به گزارش ثریا، در کنار بناهای تاریخی، این شهر مملو از پارکهای چشم نواز و دلربا است که مزیت های سفر به این شهر را دو چندان می کند. برای مثال، باغ های چشم نواز ببلی از جمله باغهایی است که نماد ژیاردینی آلیتالیانای (باغ های ایتالیایی) معروف محسوب می شود. این مکان سیاحتی جز آن دسته جاهایی است که حتما باید یکبار به آنجا قدم گذاشت. با این حال، فلورانس اماکن سرسبز دیگری دارد که ارزش رفتن را دارند و گاهی اوقات گردشگران ممکن است یادشان برود تا به این پارک های زیبا نیز سری بزنند.
باغ رز شهر فلورانس از زیبایی شگفت انگیزی برخورداراست. اینجا جایی است که انواع و اقسام رزها و دیگر گلها را میتوانید به رایگان تماشا کنید. در این باغ گل کلکسیونی از انواع گل و گیاهان دیگر را میتوان یافت. همچنین، گیاهان بومی باغهای ژاپن که از سوی شهر کیوتو به شهرداری فلورانس اهدا شده است در این پارک برای تماشا ولذت بردن در دید عمومی قرار دارد. از حدود ۱۲۰۰ گونه گیاهان مختلف در این باغ، ۴۰۰ نوع از آنها را گل های رز به خود اختصاص داده است. برای بازدید از پارک مورد نظر، بادید به منطقه التارنو عزیمت کرد که درست در پایین میدان پیاژاله میشل آنجلو قرار گرفته است. در ضمن، از اینجا میتوانید از دور از منظره کل شهر فلورانس حظ ببرید.
این باغ در سال ۱۸۶۵ بوسیله گیوسپه پگی و همان فردی که میدان پیاژاله را هم طراحی نمود ساخته شد. این باغ به منظور آماده سازی این شهر برای پایتخت شدن بعد از شهر تورین در آن زمان بود و مقدمات آن از طرف شهرداری فلورانس فراهم شد. زمین باغ به پادری فیلیپینی تعلق داشت که صاحب خانه و مزرعه ایی به نام سان فرانسیسکو نیز بود. بعدها آتیلیو پوچی طرح ونقشه آن را تغییر داد تا بتواند محلی برای کاشتن گلهای رز را درست کند. هر چند طرح زیربنایی پارک بر اساس مدل های فرانسوی است، وفضای کلی باغ زمینه ایی طبیعی و روستایی دارد ولی تلاش شده است تا به حال و هوای ایتالیایی قرابت بیشتری داشته باشد. از نکات بارزی که در مورد این باغ می شود به آن اشاره کرد سیستم پیشرفته آبیاری و سیستم لوله کشی آن را میتوان برشمرد که آب را به نقاط مختلف باغ هدایت می کند. در سالهای اخیر، ژیاردینو با آثار هنری که به آن افزوده شده است غنی تر از پیش گشته است. بطوریکه امروزه در آن ۱۰ تندیس برنزی و ۲ مهره شطرنج که اثر هنرمند بلژیکی بنام ژان میشل فلن است از طرف بیوه این هنرمند به شهر فلورانس اهدا شده است.
پارکو دی ویلا فابریکوتی، ژیاردینو بادن پاول و ژیاردینو دل موزئو استیبرت سه پارک مجزا ولی بهم مرتبط می باشتد که محوطه بسیار پهناور و سرسبزی را در شمال فلورانس را شامل می شوند. ویلا فابریکوتی ورودی بسیار عظیم الجثه ایی دارد و نیز یک ویلای زیبا در بخش میانی آن خود نمایی می کند. محیط طبیعی آن متشکل از درختان خیلی قدیمی و متنوع است که مجسمه های مرمر و حوضچه های سنگی تعبیه شده در آن به طراوات و قشنگی این پارک بیش از پیش افزوده اند. پارک ژیاردینو بادن پاول به خاطر راحتی بچه ها در آنجا و داشته میزهای مخصوص برای پیک نیک کردن خانوادگی معروف است. و در پایان باغ موزئو استیبرت که اطراف موزه را می پوشاند مکان بسیار جالبی است و دلیل آن ویژگی های رمزآلود این بخش از باغ است که پرستشگاه کوچک مصری نیز در آن ساخته شده است که روی آن به سمت یک برکه مصنوعی می باشد.
ساخت این باغ که به قرن شانزدهم میلادی بر می گردد از دیگر پارک های قدیمی فلورانس است. اینجا مکانی است که هم مناسب بچه ها و هم بزرگسالان است و در آن زمین بازی، تجهیزات ورزشی، و بخشی برای افرادی که سگ با خود به این پارک آورده اند. بعلاوه، در این فضای به غایت سرسبز، یک گلخانه بسیار زیبا به نام لیمونایا وجود دارد که امروزه از آن برای برگزاری رخدادهای فرهنگی بویژه در فصل تابستان استفاده می شود.
در جناح چپ رودخانه آرنو، این دو باغ بهم پیوسته قرار دارند که بعد از پارک بسیار وسیع و سبز کاسین در فلورانس پهناورترین فضای سبز را به خود اختصاص می دهند. این پارک از پل پونت دی وارلونگو تا پل پونت جیووانی دا ورازانو امتداد یافته اند. درست مثل کاسین، این باغ نیز برای انجام ورزش و پیک نیک کردن بسیار توصیه می شود و گاهی اوقات رخدادهای فرهنگی در این مکان برگزار می شود.
در جناح راست رودخانه آرنو، پارک کاسین قرار دارد و بزرگترین پارک عمومی شهر فلورانس است. کاسین نام خود را از مزارع و گاوداری هایی که در قرن های گذشته در منطقه کنونی به کار کشاورزی و دامپروری مشغول بوده اند به عاریت گرفته است. این منطقه که خیلی سریع به یک پارک عمومی تبدیل گشت، از دوران ناپلئونی تا به امروز به روی مردم باز بوده است. از آن زمان تا به اکنون، با داشتن مرغزارهای چشم نواز، درختزار و بلوارهای زیبا این پارک بطن زیبایی فلورانس به حساب می آید. برای پیک نیک کردن و انجام ورزش بهترین جای فلورانس محسوب می شود و در ایام مختلف سال برای برگزاری رویدادهای فرهنگ و هنری از این مکان استفاده بهینه ایی می شود.
یکی از جاهایی که در فلورانس برای گردشگران کمتر شناخته شده است و شاید بتوان گفت حتی خود مردمان شهر فلورانس از وجود این پارک اطلاعی ندارند در بالای یکی از تپه های منطقه شمال شرقی این شهر قرار گرفته است. قدمت این پارک که به قرن شانزدهم می رسد بوسیله یک آرشیتکت مشهور به نام گیوسپه پگی در سال ۱۸۵۰ دوباره بازسازی شد. با ویژگی های باغ هاانگلیسی را دارد که دارای حوضچه آبی کوچک، چمنزار، درخت و شبکه ایی از مسیرهای پیاده روی است که تا بالای تپه امتداد پیدا می کند.
یکی از جاهایی که در فلورانس برای گردشگران کمتر شناخته شده است و شاید بتوان گفت حتی خود مردمان شهر فلورانس از وجود این پارک اطلاعی ندارند در بالای یکی از تپه های منطقه شمال شرقی این شهر قرار گرفته است. قدمت این پارک که به قرن شانزدهم می رسد بوسیله یک آرشیتکت مشهور به نام گیوسپه پگی در سال ۱۸۵۰ دوباره بازسازی شد. این مکان ویژگی های باغ های انگلیسی را دارد که دارای حوضچه آبی کوچک، چمنزار، درخت و شبکه ایی از مسیرهای پیاده روی است که تا بالای تپه امتداد پیدا می کند.
منبع: visittuscany.com