به گزارش ثریا در روزهای گذشته، کتابخانه ملی ایران اعلام کرده است: "جواد خیابانی با بهره‌گیری از منابع کتابخانه ملی مستند ورزش ایران را می سازد."
عکسی از خیابانی در شبکه های اجتماعی بازنشر می شود که نشان می دهد او در سالن مطالعه آرشیو نشریات کتابخانه ملی در حال نسخه برداری از متون با اسکنر شخصی خود است:
به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، جواد خیابانی مجری، کارشناس و گزارشگر فوتبال که برای تحقیق درباره ساخت فیلم مستند تاریخ ورزش از منابع موجود در سازمان و اسناد کتابخانه ملی بهره برده است؛ توضیح داد: برای ساخت مستند ورزش ایران سال های سال است که در حال تحقیق هستم و در مراحل مختلف نیاز به منابع و اسناد داشته ام.
کاربران زیادی در شبکه‌های اجتماعی این نکته را گوشزد کرده‌اند که هیچ پژوهشگری در تالارهای اصلی و یا سالن‌های مطالعه آرشیو و ... حق هیچگونه عکس‌برداری را به وسیله دوربین یا موبایل یا کامپیوترهای خود ندارند و حتی این موضوع در مقررات عمومی استفاده از کتابخانه ملی و شرایط استفاده از تالار پژوهشی به صراحت قید گردیده است
http://www.nlai.ir/terms-and-conditions
http://www.nlai.ir/terms-and-conditions#2
http://uupload.ir/files/d2wp_capture.png
سوال اینجاست حتی اگر برخلاف مقررات کتابخانه ملی ایران، خیابانی مسئولان کتابخانه را راضی به انجام کاری نموده که برای بقیه پژوهشگران غیرممکن است؛ نام این کار را چه باید نهاد؟
مطمئناً کتابخانه ملی توضیحات خود را ارائه می نماید ولی خود مسئولان کتابخانه ملی و خیل عظیمی از پژوهشگران خود بهتر می دانند برای مطالعه یا نسخه‌برداری دستی جزئی از روی یک منبع باید از چه هفت‌خوان‌هایی گذشت.
منبع: کافه سینما