به گزارش ثریا موزه ملی تاریخ پزشکی، پژوهش بر روی جسد مومیای در موزه را با استفاده از پیشرفته‌ترین فناوری ها، برای کشف رمزهای نهفته در مومیایی آغاز کرده است. این مومیایی یکی از جالب ترین و پر بیننده‌ترین گنجینه‌های موزه است.
این پژوهش برای دستیابی به اطلاعات بیشتر و همچنین ارتباط بین مومیایی موزه تاریخ پزشکی با دیگر مومیایی‌های کشور است، این اطلاعات با ارزش از چگونگی مومیایی شدن و نحوه دفن آن به دست می‌آید. در این تحقیق، مومیایی و قالب جسد دست نخوره باقی می‌ماند.
جسد مومیایی لایه به لایه بررسی می‌شود تا یک بازسازی با وضوح بالا به دست آید. یافته‌های تازه، نتایج این تحقیقات است که توسط گروه دکتر امین شیرزادی از پژوهشکده مرمت در فروردین ۱۴۰۰ در موزه ملی تاریخ پزشکی در حال انجام است.
توضیح اینکه مومیایی طبیعی خانم ۶۵ ساله متعلق به حدود ۷۰۰ تا۹۰۰ سال پیش، کشف شده از شهر یزد است.
تکنیک مومیایی در کشور مصر برای بقاء جسد به دلیل اعتقاد به « کا» انجام می شد (مصری ها معتقد بودندکه روح انسان «کا» پس از مرگ نیز در بدن وجود دارد.) ولی در ایران چه در دوران پیش از ورود اسلام که دین زرتشت رواج داشت و چه بعد از ورود اسلام عمل مومیایی کردن طبق قوانین اعتقادی و شرعی مجاز شمرده نمی شد.
ولی نمونه هایی از اجساد در ایران یافت شده اند که به صورت طبیعی مومیایی شده اند که عامل آن را می توان شرایط خاص محیطی دانست و از جمله این شرایط می توان درصد بالای نمک موجود در خاک، رطوبت کم محیط و نبود میکروارگانیسم ها را نام برد.
یکی از این اجساد که تقریباً به صورت کاملی از تخریب حفظ شده است، مربوط به یک زن ۶۵ ساله است که از اطراف یزد پیدا شده که به علت شرایط خاص محیطی از نابودی حفظ شده است.