اختصاصی شبکه علمی ثریا- در این مطلب می خوانیم که چطور هوش مصنوعی به جای تهدید مشاغل، میتواند در حوزه راسانه با نویسندگان همکاری کند. هوش مصنوعی که GPT-3 نام دارد، یک مدل بزرگ توسعه یافته توسط OpenAI است. این ربات در متنی که تولید کرده، یک سوال جسورانه مطرح می کند: "یک ربات کل این مقاله را نوشته است. آیا هنوز ترسیده ای، انسان؟" در واقع، احتمالا زمان پایان کار برای یک نویسنده حرفه ای باشد. پیشتر در سال 2020، مایکروسافت، روزنامه‌نگاران را اخراج کرد تا یک هوش مصنوعی نوشتاری جایگزین آن ها کند. حالا با بهبود روزافزون مدل‌های زبان هوش مصنوعی، محققان ادعا می‌کنند که به زودی، متن تولید شده توسط هوش مصنوعی از متن نوشته شده توسط یک شخص قابل تشخیص نخواهد بود.
بیشتر بخوانید: هوش مصنوعی کلمات را به نقاشی تبدیل می‌کند
تیم تحقیقاتی در دانشگاه بریتیش کلمبیا بررسی کردند که ظهور هوش مصنوعی چه معنایی برای نویسندگان انسانی دارد. به طور خاص، ما سعی کردیم بفهمیم که نویسندگان انسانی از هوش مصنوعی چه انتظاراتی دارند و مرزها در مورد کار نوشتن کجاست. ما با هفت علاقه‌مند و 13 نویسنده حرفه‌ای، با استفاده از رویکرد داستانی طراحی، مصاحبه کردیم. ما ابتدا طرح‌های گمانه‌زنی متفاوتی از نویسندگان آینده‌نگر هوش مصنوعی را به نویسندگان نشان دادیم. سپس از آنها خواستیم تا در مورد اینکه چگونه نوشتن مشترک با هوش مصنوعی می تواند عملکرد و درک آنها از نوشتن را تغییر دهد، فکر کنند. ما متوجه شدیم که نویسندگان می‌خواهند هوش مصنوعی به ارزش‌های شخصی که می‌نویسد احترام بگذارد. این ارزش‌های شخصی عبارتند از: ارزش‌های احساسی و بهره‌وری.
احساسات و بهره وری
علاقه‌مندان در مطالعه ما گفتند که از نوشتن لذت می‌برند و از عمل نوشتن به عنوان «کار عاشقانه» یاد می‌کنند. هنگام در نظر گرفتن سناریوهایی که در آن استفاده از هوش مصنوعی باعث بهره‌وری بیشتر آنها می‌شود، علاقه‌مندان به استفاده از فن‌آوری پیشرفته نوشتن علاقه‌ای به استفاده از فناوری پیشرفته نوشتن ندارند. نویسندگان سه نوع ارزش احساسی متفاوت را به نوشتن نسبت دادند. برخی از نویسندگان می‌خواستند بر کلماتی که نوشته‌اند ادعای مالکیت کنند و نگران بودند که نوشتن مشترک با یک هوش مصنوعی به این معنی است که متن کاملاً متعلق به آنها تلقی نمی‌شود. سایر نویسندگان احساس یکپارچگی را به عمل نوشتن نسبت دادند و گفتند که استفاده از هوش مصنوعی «مثل تقلب» است. دیگران فقط از فرآیند تبدیل ایده های خود به کلمات لذت بردند.
بیشتر بخوانید: هوش مصنوعی چطور خودروهای خودران را متوقف می‌کند؟
در مقابل، برای نویسندگان حرفه ای، نوشتن وسیله ای برای زندگی بود. اگر می‌توانست آنها را پربارتر کند، می‌توانستند از نویسندگان هوش مصنوعی استفاده کنند و بخش‌هایی از کار خود را به ربات‌نویسان اختصاص دهند. نویسندگان حرفه‌ای تصور می‌کردند که از هوش مصنوعی به‌عنوان یک نویسنده روح مانند استفاده می‌کنند که میتواند ایده‌های خود را در قالب قطعات نوشتاری محقق کند. تا حدودی، نویسندگان حرفه ای مایل بودند در ازای بهره وری، ارزش های عاطفی خود را به خطر بیاندازند.
بیشتر بخوانید: هوش مصنوعی گوگل و ترس‌هایی که زندگی ما را تهدید می‌کند
برخی از نویسندگان اعتماد داشتند که هوش مصنوعی در کارهای ساده نوشتاری مانند ایجاد اصلاحات سبک، بازنویسی و تصحیح کار خوبی انجام می دهد. اما آنها به ظرفیت هوش مصنوعی برای کارهای نوشتاری خلاقانه، مانند برنامه‌ریزی یک جریان روایت و تنظیم پس‌زمینه شخصیت‌های کلیدی داستان، اعتقاد زیادی نداشتند. زمانی که نویسندگان سناریوهای گمانه‌زنی دیگر ارائه می‌دهند، تنها زمانی با برون‌سپاری وظایف نوشتن موافقت می‌کنند که اعتماد آنها به هوش مصنوعی جایگزین اعتماد به نفس آنها شود.
یک نویسنده روح خوب!
مطالعه ما حاکی از آن است که یک ابزار نوشتن هوش مصنوعی ایده آل باید مانند یک همکار انسانی رفتار کند و چنین ابزاری باید از مرزهای نویسندگان انسانی آگاه باشد و با تنظیم سطح مداخله و سبک نوشتاری بر اساس آن پاسخ دهد. نوشتن با هوش مصنوعی می تواند برای نویسندگان انرژی و زمان برای جنبه خلاقانه فرآیند نوشتن باقی بگذارد. در حالت ایده‌آل، انگیزه کارآفرینی ما انسان‌ها را به طور کامل از تلاش‌های خلاقانه ما دور نمی‌کند.