هیچکس نمی داند که آیا محیط و طبع انسان سبب تفاوت در رفتار او نسبت به پسران و دختران می گردد  و یا روش تربیت او. اما تحقیقات نشان داده‌اند که والدین می توانند نقش بسیار مهمی را در کمک و حمایت کودکانشان در جهت یافتن روش هایی سالم و مفید برای مقابله و روبه رو شدن با تعصبات مربوط به جنسیت ایفا نمایند. اولین قدم برای دستیابی به این امر مهم آگاهی از نیازهای کودکان می باشد.

آنچه دختــــر کوچکتــــان نیاز دارد

اعتمــــاد به نفس :

سعی کنید همواره کودکتان را تشویق و ترغیب نمایید تا خصوصیاتی را که شما از او انتظار دارید، در خود پرورش دهد. برای مثال ممکن است به او بگویید : من مطمئنم تو آنقدر شجاع هستی که بتوانی پله‌ها را یکی یکی بالا بروی. بگذارید او خود را بشناسد و بداند که شما کاملا به توانایی هایش اعتماد دارید. به او اعتماد دهید که با ن

شاط، سرشار از انرژی و همچنین با لیاقت است.

خـــودکفایــــــی :

بگذارید فرزندتان احساس نماید که فردی با لیاقت و قابل است و آنچه را که قادر است اجرا نماید. برای مثال لیوان آب میوه را در دستانش بگیرد و بنوشد.موهای خود را شانه کند و بدون کمک شما یا‌‌دیگران خانه ای بسازد. می توانید در مواردی او را راهنمایی کنید. می توانید به او بگویید: برای نگه داشتن قطعات خانه سازی بر روی یکدیگر و ساختن خانه، بهتر است این کار را انجام دهی... و یا به او یادآوری کنید که برای آن که قدش به شیر آب برسد می تواند صندلی کوچکی را زیر پاهایش بگذارد، اما بگذارید که او شخصاً امور خود را انجام دهد.

ارتبـــاطات و هماهنگـــــــی خاص:

برای او اسباب بازی‌های گوناگونی نظیر انواع ماشین‌های بازی و اتومبیل‌های متفاوت، قطعات خانه سازی، وسایل گل بازی، انواع توپهاو وسایلی که بتواند براند و یا از آنها بالا برود، تهیه نمایید.

آمادگـــــی جسمانــــی :

با او بازی کنید و او را به فعالیت وا دارید. همراه با او مسیری را به صورت سینه خیز طی کنید، به دنبال هم بدوید و یا کشتی بگیرید. حتی دختر بچه هایی که برای اجرای ورزش های سازمان یافته کوچک هستند از انجام دادن کارهایی نظیر بالا رفتن از سطحی شیب دار و سر خوردن از آن، دویدن و پشتک زدن روی سطحی نرم، احساس هیجان و لذت فراوان می نمایند.

قـــدرت تصمیــــم گیـــری:

فرصت‌های گوناگونی را در انجام‌کاری خاص به دختر کوچکتان پیشنهاد دهید و او را ترغیب نمایید تا خود تصمیم گیری نماید. اگر هنوز فرزندتان نوپاست، بگذارید او لیوان یا بشقابی را که می خواهد در آن آب یا غذا بخورد، خودش انتخاب کند و یا اگر کودکتان می خواهد با یکی از دوستانش بازی کند، بگذارید او خود از میان دوستانش یک نفر را انتخاب کند.

کنجکــــــاوی :

فرصت‌هایی را برای او مهیا کنید تا بتواند در محیط اطراف خود سیاحت و کاوش نماید. زمانی که فرزندتان هنوز نوزاد یا نوپاست منزلتان را برای او کاملاً ایمن نمایید به طوری که او بتواند آزادانه بدون آن که خطری تهدیدش کند در آن حرکت کند. او را به کتابخانه، پارک یا باغ وحش ببرید. هم چنین بهتر است به نقاط مختلف کشور‌سفر کنید و او را با مکان‌های جدید آشنا کنید.

آنچه پســــر کـــــوچکتان نیـــاز دارد

محبت ظاهـــــری :

پسر کوچولوی شما بیش از دخترتان نیاز دارد که او را در آغوش بگیرید. بنابراین اگر او در حال گریه کردن است، این کار شما او را بسیار آرام و ساکت می نماید. زمانی را به بازی کردن با او به ویژه اجرای بازی های آرام و بی سر و صدا اختصاص دهید. همچنان که پسر کوچکتان بزرگ تر می شود، به او اجازه دهید تا بازهم به آغوشتان پناه آورد.

مهــــارتهای کلامـــــی :

همواره با کودکان حتی در دوران نوزادی صحبت کنید. صدای ملایم شما سبب می شود او احساس آرامش نماید. هم چنین حرف زدن با کودک‌تان، سبب پرورش مهارت های کلامی او می شود.

تـــوجه و احتــــرام به دیگـــران:

برای فرزند خود توضیح دهید که چگونه اعمال و رفتارش بر دیگران تاثیر می‌گذارد. تحقیقات نشان می دهند که هنگامیکه دختر بچه ای رفتار بدی از خود نشان میدهد اغلب به او گفته میشود که این کار او شخصی را آزرده است. برای مثال ممکن است گفته شود:" الهام تو با این کارت نسرین را آزار داده ای." اما بسیار مشاهده شده که پسر بچه‌ها تنبیه میشوند زمانیکه آنان به خاطر انجام کار یا رفتار نادرستی تنبیه میشوند. ناراحتی و عصبانیت خود را بر دانستن اثرات رفتار بد خود بر والدین و همبازیهایشان ترجیح میدهند.

رفــــع درگیـــــــری ها به صـــورت صلح آمیـــز:

پسر کوچکتان را با روش هایی سودمند در جهت رفع کشمکشها و درگیریهایش آشنا کیند. ممکن است او در شرایط ناآرامی قرار گرفته باشد، برای مثال همسن و سالانش به او حمله کرده و یا او را کتک زده و در این حال او نیز مقابله به مثل کرده باشد. برایش شرح دهید که آزردن و آسیب رساندن به دیگران، ‌کاری نادرست است. بهتر است روشهای دیگری را به او آموزش دهید تا بتواند عصبانیت و ناراحتی خود را از طریق آنها ابراز نماید.

بیــــان احســـاســــات :

پسر کوچولوی خود را تشویق کنید تا احساساتش را بیان نماید. حتی از او بخواهید گریه خود را بروز دهد. اگرکودک‌تان این پیام رادریافت‌کندکه احساساتی نظیر ناراحتی، اندوه و ... مجاز نمی باشند قطعاً می‌آموزد که چنین احساساتی را حتی در زمان بزرگسالی نیز در خود سرکوب نماید.